| Απλά μια καλημέρα! |
Ξύπνησα πολύ πρωί! Έτσι! Χωρίς να χτυπήσει ξυπνητήρι!
Άνοιξα τα παράθυρα και βγήκα στο μπαλκόνι! Μόλις χάραζε!
Έβαλα σε μία κούπα καφέ! Πήρα το mp3 player μου και κάθισα έξω.
Η ησυχία της πόλης Κυριακή πρωί διακόπτεται στιγμιαία από έναν βιαστικό οδηγό αυτοκινήτου (τί βιάζεται πρωινό Κυριακής;).
Aπολαμβάνω την μυρωδιά του καφέ και το “With or Without You” των U2 γίνεται το soundtrack της στιγμής.
Είναι η ώρα που σκέφτομαι την εβδομάδα που πέρασε. Την εβδομάδα που έρχεται!
Την ζωή μας στο σπίτι που αλλάζει συνέχεια με γρήγορους ρυθμούς. Ο καιρός περνάει και δεν το καταλαβαίνουμε.
Τρέχεις, τρέχεις και κάποια στιγμή που στέκεσαι στον χρόνο, όπως αυτό το πρωί, βλέπεις ότι ο χρόνος περνάει.
Ήσουν παιδί, έγινες μαμά ενός μωρού, το μωρό έγινε παιδί και μεγαλώνει.
Βλέπεις έναν σπόρο να γίνεται λουλούδι, να ανοίγει, να βγάζει άλλες μυρωδιές κάθε φορά κι εσύ..τρέχεις, τρέχεις!
Γιατί τρέχεις συνέχεια; Στάσου μία στιγμή στον χρόνο. Δες πού βρίσκεσαι. Δες πού πας. Δες ότι ζεις!
Είναι ωραία να ζεις! Κι ας είναι δύσκολα! Κι ας ακούς δυσοίωνα νέα!
Είσαι όρθια και απολαμβάνεις αυτό το πρωινό. Τα χρώματα, τα αρώματα, τα όνειρά σου και χαμογελάς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου