Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

....γιά να σωθούμε.....ξοδέψτε αγάπη!!

Ιδανική σχέση γονιών και εκπαιδευτικών

Ο δάσκαλος είναι στη ζωή του παιδιού σου αρκετές ώρες. Άρα, είναι αυτονόητο πως πρέπει να τον γνωρίζεις και μάλιστα να έχεις καλές σχέσεις μαζί του.

Πολλές φορές, οι γονείς παραπονιούνται ότι η επαφή τους με το δάσκαλο του παιδιού τους δεν είναι όπως θα ήθελαν!

Η πλευρά του γονιού
Άλλες φορές θεωρούν ότι δεν καταλαβαίνει το παιδί τους, άλλοτε ότι εξαντλεί την αυστηρότητά του σε αυτό ή ότι το αδικεί.
Κάποιες φορές δυσφορούν με τη μεγάλη ποσότητα της ύλης που του βάζει για το σπίτι ή και για τη συμπεριφορά του, αν π.χ. φωνάζει ή τους κάνει διαρκώς παρατηρήσεις, τους επιβάλλει τιμωρίες, δεν τα ενθαρρύνει, κ.α

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

«Αγία Ταβιθά» - Ορφανική Στέγη




Ορφανική Στέγη - Σωματείο αναγνωρισμένο
Δελφών 38, Λιβαδειά 321 00
Τηλ. 22610-23516  Fax. 22610-81252
Προς, hamomilaki
Κατόπιν επικοινωνίας μαζί σας, θα ήθελα να σας καταθέσω και εγγράφως την δεινή θέση που βρίσκεται το ορφανοτροφείο  μας «Αγία Ταβιθά» όσον αφορά την σίτιση των παιδιών και να σας παρακαλέσω για την οιαδήποτε βοήθειά σας.
Άμεσα έχουμε ανάγκη από το γάλα των παιδιών και κατ’ επέκταση οποιουδήποτε τροφίμου που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην επαρκή σίτιση τους. Ίσως είναι συνετό, ότι τρόφιμο αποστέλλεται να μην είναι ευπαθές. Μάλιστα μια επικοινωνία με την «Αγία Ταβιθά» πριν την κάθε αποστολή τροφίμων (πέρα των κουτιών συμπυκνωμένου γάλακτος) ίσως εξυπηρετούσε.
Αν για κάποιο λόγο θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες ή επιθυμείτε να μιλήσετε με τις ίδιες κυρίες που εθελοντικά έχουν αφιερωθεί για χρόνια στο έργο αυτό, ή θα θέλατε να συζητήσετε οποιεσδήποτε λεπτομέρειες για την αποστολή της αιτούμενης βοήθειας, εκτός από μαζί μου μπορείτε να μιλήσετε και με την κ. Θεμιστοκλεία η οποία βρίσκεται στη Στέγη της Αγίας Ταβιθά και είναι υπεύθυνη για την λειτουργία της Στέγης. (τα πλήρη στοιχεία αναγράφονται στη αρχή της επιστολής)
Πάντοτε βέβαια, μπορείτε να επικοινωνείτε και μαζί μου με τους παρακάτω τρόπους επικοινωνίας:
Τηλ. 210-6136444
Κιν. 6932054000
Γνωρίζοντας πια την ευαισθησία σας για την προσπάθεια μας, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την οποιαδήποτε βοήθεια σας.
Σας ευχαριστούμε επίσης και για την αμεσότητα των ενεργειών σας πού τόσο χρειάζονται τα παιδιά αυτά.
Με εκτίμηση,
 
Ευάγγελος Σκορδάς
www.hamomilaki.gr

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985.....

%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CF%258D+1950-1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμενα επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να..... μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
 Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.