Της γεωπόνου Νίκης Ν. Κεφαλά*
Καθημερινά, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, βομβαρδιζόμαστε από προτάσεις για νέες καλλιέργειες, που φαίνεται να αποκτούν ζήτηση εντός κι εκτός συνόρων και είναι πολλά υποσχόμενες...Ανάμεσά τους, κάποια παλαιά παραδοσιακά είδη, με μακρά πορεία στην ελληνική γεωργία, συνεχίζουν να αποτελούν πόλο έλξης για νέους αγρότες. Ένα απ' αυτά, είναι ο διάσημος παγκοσμίως κρόκος Κοζάνης, ή ελληνική ζαφορά (saffron), που λόγω της αυξανόμενης ζήτησης και των υψηλών τιμών που απολαμβάνει, «μαγνητίζει» επίδοξους καλλιεργητές. Ήδη σήμερα στην ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης καλλιεργούνται 4.500 στρέμμ.
Ο κρόκος
συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το
άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.Καθημερινά, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, βομβαρδιζόμαστε από προτάσεις για νέες καλλιέργειες, που φαίνεται να αποκτούν ζήτηση εντός κι εκτός συνόρων και είναι πολλά υποσχόμενες...Ανάμεσά τους, κάποια παλαιά παραδοσιακά είδη, με μακρά πορεία στην ελληνική γεωργία, συνεχίζουν να αποτελούν πόλο έλξης για νέους αγρότες. Ένα απ' αυτά, είναι ο διάσημος παγκοσμίως κρόκος Κοζάνης, ή ελληνική ζαφορά (saffron), που λόγω της αυξανόμενης ζήτησης και των υψηλών τιμών που απολαμβάνει, «μαγνητίζει» επίδοξους καλλιεργητές. Ήδη σήμερα στην ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης καλλιεργούνται 4.500 στρέμμ.
Υποστηρίζεται πως είναι ιθαγενές φυτό της Ανατολής. Οι Άραβες αφού συστηματοποίησαν την καλλιέργειά του και χρησιμοποίησαν τη δρόγη του σαν μπαχαρικό και σαν φάρμακο, τον έφεραν στην Ισπανία κατά το 960 μ.Χ. απ' όπου μεταδόθηκε και σε άλλα κράτη της Ευρώπης. Η σημερινή πάντως καλλιέργεια του κρόκου στην Ελλάδα έχει εισαχθεί από την Αυστρία κατά το 17ο αιώνα, από Κοζανίτες έμπορους.
Καλλιεργείται εκτεταμένα στο Ιράν, το Κασμίρ, την Ισπανία και το Μαρόκο. Μοναδική κροκοκαλλιεργούμενη περιοχή της χώρας μας είναι η περιοχή της Κοζάνης.
Φυτεύεται το Καλοκαίρι (Ιούλιο - Αύγουστο) και ανθίζει το Φθινόπωρο. Ήπιο κλίμα, βροχοπτώσεις και καλοδουλεμένο έδαφος είναι επαρκείς παράγοντες καλλιέργειας. Ένα ράντισμα με τρίμματα κόκαλων στο χώμα προμηθεύει με φώσφορο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αναπαραγωγή γίνεται με την φυσική ανάπτυξη του υπόγειου τμήματος αναπαραγωγής. Οι βολβοί φυτεύονται σε απόσταση 10 - 15 εκ. μεταξύ τους και 20 - 25 εκ. βάθος. Για ένα στρέμμα χρειάζονται 250 - 350 κιλά βολβοί. Κάθε 6 - 9 χρόνια η φυτεία ανανεώνεται.
Κάθε Φθινόπωρο, η γη μεταμορφώνεται σε πορφυρή πεδιάδα για να σημάνει την εποχή της πιο κοπιαστικής δουλειάς! Είναι η ώρα που θα αφαιρεθούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και θα αποξηρανθούν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Να σημειωθεί πως ένας γρήγορος εργάτης μπορεί να μαζέψει 30.000 άνθη την ημέρα, χρειάζονται περίπου 150.000 λουλούδια για 1 κιλό αποξηραμένα στίγματα, 50.000 περίπου στίγματα για 100 γρ. κόκκινου κρόκου και 1 στρέμμα δίνει κατά μέσο όρο 800 γρ. Saffron το έτος.Η πικροκροκίνη που δίνει την σαφρανάλη (άρωμα) και η κροκίνη που δίνει την κροκετίνη (χρώμα), ευθύνονται για τις χρωστικές, μυρεψικές, αρτυματικές και φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου.
Χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική, στην παρασκευή τροφίμων και ποτών ακόμα δε και στην ζωγραφική.
Στη ιατρική χρησιμοποιείται σαν άριστο στομαχικό, αντισπασμωδικό, διεγερτικό και αντικαταθλιπτικό.
Στην Ινδία σαν θυμίαμα στις θρησκευτικές τελετές και σαν βαφή των μανδυών των ιερέων, κατά τους αρχαίους Αιγύπτιους και Ρωμαίους.
Η Ελλάδα εξάγει σχεδόν το 100% της παραγωγής σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Οι Ισπανοί, Ιταλοί και Γάλλοι, απορροφούν το 80% της ετήσιας παραγωγής.
Tip
Η μεγάλη αξία του «κόκκινου χρυσού» οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ακόμη και σήμερα καλλιεργείται και περισυλλέγεται όπως γινόταν επί χιλιετηρίδες, με τα χέρια!
Σύμφωνα με το http://planet-greece.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου