Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Και όσο και αν ακούγεται πλέον γραφική για μας, που τα βρήκαμε όλα έτοιμα, αυτή η γιορτή έχει χρώμα και πρόσωπο.Δεν φοράει ακριβά Σανέλ ταγέρ, ούτε έχει τσιτώσει το πρόσωπο της, πριν κάθε απονομή βραβείου πρέσβειρας καλής θέλησης.Έχει καλή θέληση και ρυτίδες στο μέτωπο.
Απ τον αγώνα, τους κόπους, και της έννοιες.Είναι αφοσιωμένη εκ γενετής.
Έχει το πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κούνεβα, τα μάτια των γυναικών της Γάζας, τα χέρια ταλαιπωρημένα απ το μεροκάματο.Έχει τα πόδια κάθε προσφυγοπούλας που περπατάει μέρες ολόκληρες, ζητώντας μια καλύτερη ζωή.Είναι μετανάστρια αλλά δεν έσκυψε ποτέ το ανάστημα της.
Έχει το μυαλό να δουλεύει και δεν θεώρησε ποτέ την ομορφιά της δύναμη.
Σιωπά σαν την μάνα του Αλέξη, και παλεύει σαν τις μανάδες όλων αυτών των κακοποιημένων παιδιών.Ξέρει να μάχεται μα δεν το κάνει θέμα.Έχει μάθει να αντέχει και να πολεμά.Ξέρει να σηκώνει το ποτήρι με το κρασί,και να κατεβάζει τα φαρμάκια κάτω
Με θεριά και ανθρώπους.
Έχει το κούτελο της στραμμένο στον ήλιο, σαν τις αγρότισσες που ποτίζουν ιδρώτα τα χωράφια.
Παλεύει με τον καρκίνο του στήθους, την οστεοπόρωση, την εμμηνόπαυση, τις ορμόνες και τους πόνους της γέννας, κρατώντας σφιχτά το χέρι του συντρόφου της.Ξέρει καλά, πως πια δεν είναι γυναίκα εναντίον άντρα, γιατί το κεφάλαιο και οι δυνάστες δεν έχουν φύλο.Θυμάται καλά, όλες εκείνες που πάλεψαν κάποτε για την αυριανή γιορτή, και τιμά όσες συνεχίζουν ακόμα να αντέχουν .
Αυτή η γιορτή κρατάει στα χέρια της ένα μάτσο ανεμώνες, χαρισμένες απ τα χέρια ενός παιδιού...
Η αυριανή γιορτή είναι για την γυναίκα.
Είναι για την αγάπη της κάθε γυναίκας.
Χρόνια πολλά λοιπόν...
- InternationalWomensDay.com
- http://www.sansimera.gr/worldays/4
- http://evanagnosto-evanagnosto.blogspot.com/2012/03/blog-post_08.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου